MADDE-38:  “Halife için sınırlı bir müddet yoktur. Halife Şeriat’ı korumaya ve onun hükümlerini tatbik etmeye devam ettiği, devlet işlerini yürütmeye kâdir olduğu müddetçe, kendisini halife olmaktan dışarı çıkaracak şekilde halinde bir değişiklik olmadıkça halife olarak kalır. Halinde bu değişiklik olduğunda azledilmesi farz olur.”

Bu maddenin delili, hadislerde geçen biat metninin mutlak olarak gelmesidir. Halifenin Hilâfet’te kalma süresini belirli bir süre ile sınırlandırmadı. Ayrıca raşid halifelerin her birisine hadislerde geçen bir biatla mutlak olarak biat edildi. Onların süreleri sınırlı değildi. Onlardan her birisi Hilâfet’i kendilerine biat edildikten ölesiye kadar üstlendi. Böylece bu, halife için belirli bir müddet olmadığına,bilâkis onun müddetinin mutlak olduğuna, kendisine biat edilince ölesiye kadar halife olarak kalacağına dair sahabelerden bir icmaa oldu.

Ancak halifede aniden onu azledilmiş kılacak ya da azlini gerekli kılacak bir şey görülürse, o halde halife azledilir. Fakat bu, Hilâfet’te halifenin süresini sınırlandırmak değildir. Bu ancak, Hilâfet’in şartlarında bir bozulmanın ortaya çıkmasıdır. Zira şer’î nassla sabit biat sigası ve sahabenin icmaı, Hilâfet müddetini sınırsız yapmaktadır. Fakat Hilâfet müddeti, halifenin üzerine biat edilen Kitab ve Sünnet’te kaim olmasıyla yani Kitab ve Sünnet’in hükümlerini uygulamasıyla sınırlıdır. Böylece eğer halife Şeriat’ı muhafaza   etmez  ya  da  uygulamazsa  o  halde, (إِلا أَنْ تَرَوْا كُفْرًا بَوَاحًا) “Ancak açık küfür görürseniz”[1] hadisinin gereğince, kendisiyle savaşmayı farz kılan açık küfür görülmüş olur…

[1] Buhari, K. Fiten, 6532