MADDE-59:  “Polis teşkilatına genel düzeni korumak, iç güvenliği denetlemek ve kanunların uygulanması yönüyle ilgili bütün işleri yerine getirme görevi verilir.”

Bunun delili, Nebî (u)’in Kays b. Sa‘ad’ı huzurunda emniyet görevlisi statüsünde kılması ile ilgili yukarıda geçen Enes hadisidir. Bu hadis, polisin yöneticilerin emrinde hazır olduğuna delâlet ediyor. Polisin daima yöneticilerin yanında (emrinde) bulunuyor olmasının manası; idarecilerin şeriatın uygulanması, nizamın korunması, güvenliğin sağlanması için onların tenfiz gücünden ihtiyaç duydukları hususları yerine getirmeleridir. Aynı şekilde hırsızları takip etmek, fesad ehlini ve şerrinden korkulan kimseleri gözetlemek için gece devriyesine çıkar. Nitekim Abdullah b. Mesud, Ebu Bekir döneminde gece devriye birliğinin emiri idi. Ömer b. Hattab, gece devriyesi işini yanına kölesini alarak bizzat kendisi üstlenmişti. Bazen ona Abdurrahman b. Avf eşlik ediyordu.

Onun için; bugün bazı İslâm beldelerinde yapıldığı gibi işyeri ve dükkan sahiplerinin kendi işyerlerini, evlerini korumak için nöbetçiler tutmaları veya devletin güvenlik güçlerinin para karşılığı bunu yapması ve parasını o dükkan sahiplerinden almaları hatadır. Çünkü bu gece devriyesi yapmak işindendir ve bu işi yapmak da devletin vazifesindendir. Devlet, bu işi polis teşkilatı ile yapar. Halk bu işle mükellef kılınmaz, o işin masrafını karşılamakla da mükellef kılınmaz.