• MADDE – 169

    MADDE – 169

    MADDE-169: “Tecrübeye dayanan ilimler ve bunlara bağlı matematik gibi ilimleri öğretilmesi ile genel kültürü ilgilendiren bilgilerin öğretilmesi arasında bir ayrım yapmak gerekir. Tecrübeye dayanan ve buna tabi olan ilimler ihtiyaca göre okutulur ve öğretilir; öğretim devrelerinden herhangi birine kayıtlı değildir. Fakat kültürde öğretimi ilgilendiren ilimler ilkokul ve lise dönemleri diye iki dönem içerisinde İslâm düşünce

    DEVAMI
  • MADDE – 168

    MADDE – 168

    MADDE-168: “Öğretimden maksat; İslâmi şahsiyet kazandırmak ve meydana getirmektir. Ayrıca hayatla ilgili işlere taalluk eden bilgi ve kültürü insanlara vermek ve bu konuda inanları hayata hazırlamaktır. Eğitim programı, bu gayeyi gerçekleştirecek şekilde hazırlanır. Bu gayeye götürmeyen ve başka neticelere götüren programlar yasaklanır.” Bu iki maddenin vakıası; öğretim siyasetinin manası, bütün bilgi vermenin üzerine oturtulduğu temel

    DEVAMI
  • MADDE – 167

    MADDE – 167

    MADDE-167: “Öğretim siyaseti; İslâmi zihniyet ve İslâmi nefsiyeti (karakter ve davranışlar) oluşturmaktır. Öğretimi yapılmak istenen derslerin bütün maddeleri bu siyaset esasına göre ayarlanır.”

    DEVAMI
  • MADDE – 166

    MADDE – 166

    MADDE-166: “Eğitim program ve metodunun dayandığı esas; İslâm akidesidir. Ders programları ve öğrenim yöntemleri ile ilgili maddeler, bu esastan dışarı çıkmayacak şekilde hazırlanır.” Lügatta; “Adamın bir ilim öğrenmesi” demek, onda ilmin hakikati hasıl oldu demektir. El-Kamus El-Muhit’de ilmin öğrenilmesi; onu tanıması, bilmesi olarak tarif edilmektedir. Alim (ilim sahibi), çoğulu ulema ve allamedir. Bu lügat manası,

    DEVAMI