MADDE-156: “Devlet bütün sanayi sahalarını ve bununla ilgili işleri denetler. Kamu mülkiyetine dahil hususlarla alakalı olan ve onu ilgilendiren sanayi işlerini ise doğrudan yürütür.” Bu madde iki bölümdür; biri, bütün sanayi ve sanat sahalarını devletin denetlemesi. İkincisi, bazı sanayi sahalarını bizzat devletin işletmesi ve bununla ilgili hususları yürütmesi. Birinci şık: bunun delili Rasul’ün (u) sanayi
DEVAMIMADDE-155: “Devlet en üst seviyede verim elde edebilmek için arazinin verimini gerçekleştiren zirai politikanın gerektirdiği şekilde ve ona uygun olarak ziraat işlerini ve ürünleri denetler.” Bunun delili: Rasulullah (u)’in şu sözüdür: الامَامُ رَاعٍ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ “İmam da çobandır ve tebaasından sorumludur.”[1] Ziraatla ilgili denetleme, halkın işlerinin idare etmenin bir bölümünü teşkil eder. Bunun
DEVAMIMADDE-154: “Devlet aşağıda belirtildiği şekilde tebaadan her ferdin lüks ve kemaliyet nevinden olan ihtiyaçlarını karşılama imkanını hazırlar ve toplumda geçim dengesini temine çalışır. 1. Beytülmal’da malik bulunduğu ganimet ve benzeri menkul ve gayri menkul nevinden olan maldan tebaasına verir. 2. Yeterli arazisi olmayan kimseye, mamur hale getirilmiş yerlerden yeterli arazi verir. Fakat arazileri olup da
DEVAMIMADDE-153: “Devlet bütün tebaasının arasında malın dolaşmasına çalışır. Onun belli bir kesim arasında dönüp dolaşan bir meta olmasına engel olur.” Bu maddenin delili Haşr Suresinde geçen şu ayettir: كَيْ لا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الاغْنِيَاءِ مِنْكُمْ “Ta ki mal sizin zenginleriniz arasında, dönüp dolaşan bir devlet olmasın.”[1] Ayet, Beni Nadir’den elde edilen ganimetin muhacirlere verilip, Ensar’a
DEVAMIMADDE-152: “Devlet mal ve işi olmayanın ve ayrıca nafakası ve geçimini sağlayacak bir kimsesi bulunmayanın geçimini sağlamayı garantiler. Güçsüz ve ihtiyaç sahibi olan kimseleri barındırır. Bu maddenin delili 149. maddede geçen delilin aynıdır. O Rasul (u)’in şu sözüdür: “Ölerek, geride bir kimsesi olmayan kişi bir mal bırakırsa ona ben varis olurum. Yine kim arkasında bir
DEVAMIMADDE-151: “Çalışanlara verilecek ücret, işin sağladığı faydaya göre olduğu gibi, çalışanın sağladığı menfaate göre tespit edilir. Verilecek veya tespit olunacak ücret ölçüsü hiç bir zaman çalışanın sahip olduğu bilgiye göre olmayacağı gibi işçinin ve çalışanın sahip olduğu ilmi diplomaya göre de olmaz. Çalışanların kıdemlerine göre herhangi bir artış olmaz. Yani, çalışan kimsenin bir kaç sene
DEVAMIMADDE-150: “Fert ve şirketlerin mahiyetinde çalışanlar çalışma şartları ve hakları yönünden devlet hizmetinde çalışanlar gibidir. İşçi veya işin nevi ne olursa olsun ücretle çalışan herkes memurdur. İşveren ve işçi, ücretin dışında başka bir konuda ihtilafa düşerlerse, şer’î hükümlere göre icare akdine (iş anlaşmasını) istinaden hükmolunurlar.” Bununla ilgili delil icareye ait delilin aynısıdır. Çünkü memur, ücretle
DEVAMIMADDE-149: “Devlet, tabiyetini taşıyan herkese iş bulmayı garanti eder.” Bunun delili, Rasul (u)’in şu sözüdür: الامَامُ رَاعٍ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ “İmam da (devlet reisi) kendi idaresi altında bulunanlardan mesuldur.”[1] Bu husus, bu hadisin genel ifadesinin şümulüne girer. Halka ait olup yerine getirilmesi gereken işlerin en ehemmiyetlisi çalışabilecek gücü olduğu halde iş bulamayan, kimselere iş
DEVAMIMADDE-148: “Beytülmal’dan yapılacak harcamalar altı şekilde taksim edilir. Bunlar: 1- Zekattan hak almaya müstahak olanlar; bunlar sekiz sınıftır, bu sınıflara zekat fonundan harcanır. Zekat fonundan harcanacak mal bulunmazsa, bunlara herhangi bir yerden mal verilmez. 2- Zekat fonunda mal yoksa fakir, miskin, yolda kalmış, cihad ve borçlu olanlar için Beytülmal’ın daimi gelirlerinden buraya fon aktarılır. Daimi
DEVAMI