MADDE-138: “Zekatı verilse de malın yığılıp saklanması yasaklanır.” Bu maddenin delili Allah’ın şu sözüdür; وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ ولا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ “Allah yolunda harcamayıp altın ve gümüş biriktirenleri elem verici bir azap ile müjdele.”[1] Bu ayet malın biriktirilmesinin kesinlikle haram olduğuna delalet eden delildir. Ayet her ne kadar kitap ehli
DEVAMIMADDE-137: “Devletin ölü araziyi ve kamu mülkiyetine dahil olan malları ümmet yararına kullanmak için koruması caizdir.” Bu iki maddenin delili Rasul (u)’den rivayet edilen şu sözdür: لا حِمَى إِلا لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ “Korumak ancak Allah ve Rasulü içindir.”[1] Hadiste geçen el-Hima kelimesi bütün Müslümanlara ait olan bir malı koruyarak insanların orayı tahrip etmesine, onu kendi mülkiyetine
DEVAMIMADDE-136: “Ümmetin her ferdi kamu mülkiyetine dahil mallardan yararlanma hakkına sahiptir. Kamu mülkiyetine dahil mallardan Devletin diğerlerine vermeyerek sadece bir kimseye ya da bir zümreye mülk edinme veya faydalanma izni vermesi caiz olmaz.”
DEVAMIMADDE-135: “Devletin ferdi mülkiyeti kamu mülkiyetine çevirmesi caiz olmaz. Çünkü kamu mülkiyeti, Devletin rey ve içtihadına göre değil, malın tabiat ve sıfatına göre sabittir.” Bu maddenin delili: Rasul (u)in şu sözüdür: لا يَحِلُّ مَالُ امْرِئٍ إِلا بِطِيبِ نَفْسٍ مِنْهُ “Rıza ve hoşnutluğu olmadan Müslümanın malı helal olmaz.”[1] Bu hadis her insana şamildir; Müslüman olmasa da
DEVAMIMADDE-134: “Fabrikalar mücerret olarak fert mülkiyetindendir. Ancak; fabrikalar ürettikleri maddenin hükmünü alırlar. Ürettikleri mallar eğer ferdi mülkiyete ait mallardan ise fabrika da ferdi mülkiyete girer. Dokuma fabrikaları gibi. Eğer ürettiği mallar kamu mülkiyetinden olan mallar ise fabrika da kamu mülkiyetine girer. Demir çıkarma fabrikaları gibi.” Bu madde iki şıktır: (a) Fabrikalarda asl olanın ferdi mülkiyetten
DEVAMIMADDE-133: “Kamu mülkiyeti üç şeyde tahakkuk eder: a.) Toplumun yararına olan her şey; Şehirdeki meydanlar gibi, b.) Bitmeyen/tükenmeyen madenler; Petrol kaynakları gibi, c.) Tabiatı gereği mülkiyeti ferde ait olmayacak şeyler: Nehirler gibi.” Bu Maddenin delili yukarıda geçen 125. Maddenin delilidir. (c) fıkrasına ait delil ise kamuya ait yolların mülkiyeti hususunda sahabenin ortaklaşa hareketlerini gören Peygamberin,
DEVAMIMADDE-132: “Arazisi olan herkes arazisini işletmeğe icbar edilir. Arazisini işletme hususunda muhtaç olanlara Beytülmal’dan yardım yapılır. Üç yıl ardı ardına işletmeyen kimsenin elinden arazisi alınır başkasına verilir.” Bu maddenin delili Rasul (u)’in şu sözüdür: “Sahibi olmayan yer Allah’a ve Rasulü’ne ve sonra da size aittir. Kim bir ölü araziyi ihya ve imar ederse o yer
DEVAMIMADDE-131: “İster haraci, ister öşri arazi olsun mahsulün bir kısmı ya da para karşılığı ekmek üzere araziyi icare (kiraya) vermek kesinlikle yasaklanır. Fakat musakat, yani mahsulün bir kısmı karşılığında ekini sulamak ise caizdir.” Bu madde ile ilgili deliller çoktur. Hepsi de arazinin icar edilmesini yasaklayan nasslardır. Rafi b. Hudeyc’in rivayetine göre o şöyle diyor: Rasulullah
DEVAMIMADDE-130: “Ölü arazi imar ve etrafına taş çevirmekle mülk edinilir. Fakat ölü olmayan imarlı arazi miras, satış ve ikta gibi şer’î herhangi bir sebep olmadıkça mülk edinilemez.” Buna ait deliller şu hadisi şeriflerdir. مَنْ أَحْيَا أَرْضًا مَيْتَةً فَهِيَ لَهُ “Ölü bir yeri ihya eden kimse o yerin maliki olur.”[1] مَنْ أَحَاطَ حَائِطًا عَلَى أَرْضٍ فَهِيَ
DEVAMI