MADDE – 186: “İslâm davetinin yüklenilmesi; dış siyasetin etrafında döndüğü ve İslâm Devleti’nin diğer devletlerle olan ilişkilerini üzerine oturttuğu bir esas ve mihverdir.”

Bu madde, Peygamber (u)’in devlet reislerine gönderdiği mektuplardan, Filistin’de Romalılarla savaşmak için Balka ve Darum sınırlarına gönderilmek üzeri Üsame ordusunu savaşa hazırlanmasından ve son ölüm hastalığında bile ordunun savaşa gitmesi için gösterdiği ısrardan alınmıştır. Bu, İslâm Devletiyle diğer devletler arasındaki ilişkilerin esasının; İslâm  davetini taşımak olduğuna delalet eder. Bu ilişki; orduyu donatmak ve savaş için, hazırlıklı olmayı gerektirir. Ta ki, açık bir şekilde, kendilerine İslâm tebliğ edildiği halde, onu kabul etmeyen ve karşı çıkan kimselerle fırsat düşünce savaşabilsin ve cihada hazırlıklı bulunsun. Herhangi bir devletle olan ilişkinin esası; İslâm’a davettir, bu; aynı zamanda, İslâm Devleti’nin dış siyasetinin esasını teşkil eder.