MADDE-52:   “Hariciye Dairesi, İslâm Devleti ile yabancı devletler arasındaki alâkalarla ilgili olan dış işleri  -bu işler ne olursa olsun- üstlenir.”

Hariciye Dairesi, Hilâfet Devleti’nin yabancı devletlerle alâkalarıyla ilgili tüm dış işleri üstlenir. Bu işler ne olursa olsun. İster siyasî yönüyle alâkalı ve ona tabi olan, ittifaklar, anlaşmalar, ateşkes, görüşmeler, karşılıklı elçiler atama, elçiler-heyetler gönderme, elçilikler ve konsolosluklar açma işleri olsun, ister ise bu alâkalar; iktisadî veya ziraî veya ticarî, posta, telefon ve telsiz gibi haberleşme ve iletişim işleri yönünden olsun. Bütün bu hususları Hariciye Dairesi üstlenir. Çünkü bunlar, devletin diğer devletlerle alâkalarıyla ilgilidirler.

Rasul (u), başka devletler ve siyasî varlıklarla dış ilişkiler kuruyordu. Nitekim o (u), Osman b. Afvan’ı Kureyş’le görüşmesi için göndermişti. Yine o (u), Kureyş’in elçileriyle görüşmüştü. Aynı şekilde krallara elçiler göndermişti. Kralların ve emirlerin elçilerini kabul etmişti. O (u), anlaşmalar ve ittifaklar yapmıştır. Aynı şekilde ondan sonra onun halifeleri de başka devletler ve siyasî varlıklarla siyasî alâkalar kuruyorlardı. Onlar (r. anhum), bu işleri kendi yerlerine vekâleten yapacak kişileri tayin ediyorlardı. Bunu, bir şahsın bizzat kendisinin yapmakta olduğu bir hususta, kendisine vekil tayin etmesi hakkının olması esasına binaen yapıyorlardı.