MADDE-58:  “Silahlı kuvvetler, tek bir kuvvettir ki o da ordudur. Silahlı kuvvetlerden, özel bir düzenleme ile düzenlenen ve belirli bir kültür verilen özel birimler seçilir ki onlar, polis teşkilatını oluştururlar.”

Şu sabittir ki, Rasul (u)’in yanında silahlı kuvvetler ordu idi. Zira o, orduyu donattı, orduya komuta etti. Ordunun komutası için emirler tayin etti. Nitekim Buhari, Enes’ten şöyle rivayet etti: “Enes dedi ki; “Kays b. Sa‘ad, Nebî (u)’in yanında emniyet müdürü statüsündeydi.”

Burada söz konusu edilen kişi, Kays b. Sa‘ad b. Ubade el-Ensâri el-Hazrecî’dir. Tirmizi, bu rivayete şu cümleyi ilâve eder: “İşlerinden bir kısmını idare ettiği zaman.” İbn Hayyân ise bu hadisi şöyle tercüme etmiştir: “Meclisine girdiklerinde müşriklerden Mustafa’yı korumak içindir.”

El-İsmaili rivayet etmiştir ki: “Sa‘ad, (oğlu) Kays’ı bir şeyler yapar korkusuyla; Nebî (u)’den koymuş olduğu yerden alıp başka yere yerleştirmesini rica etti. Nebî (u) de onun yerini değiştirdi.”

Ayrıca polis gücü, ordudan önce gelen bir teşkilattır. Ezherî diyor ki: “(شرطة كل شيء خِياره) “Her şeyin şurtası en iyisidir.”  İşte bu (شرطة) “şurta” kelimesine polis denilmiştir. Çoğulu (شرط) “şurata”dır. Çünkü polisler, ordunun seçkinleridir. Bir görüşe göre onlar, “ordunun önünde giden öncü birliktir” denildi. Bir başka görüşe göre onların (شرط) “şurata-alâmetler” olarak isimlendirilmeleri, onların kıyafet ve görünüşlerinde kendileriyle tanındıkları alâmetlerinin olmasındandır.” Esma‘i de bu tarifi seçmiştir.

İşte bütün bunlar, polis teşkilatının silahlı kuvvetlerden olduğuna ve halifenin ordu emirini tayin ettiği gibi emniyet müdürünü de tayin ettiğine, polis teşkilatının ordudan bir kısım olduğuna delâlet etmektedir.

Ancak polis teşkilatının ordudan bir kısım olması ya da ondan bağımsız olması, halifenin tercihine bırakılmış hususlardandır. Fakat hadisten anlaşıldığına göre emniyet müdürü; İmama ve yöneticilere gelebilecek saldırıları önlemek için tayin olunur. Emniyet teşkilatı (polis teşkilatı), İmamın ya da yöneticilerin uygulama hususundaki emirlerini uygulamak, İmama ve yöneticiye gelmesinden korkulan kötülükleri önleyebilmek için hazır silahlı kuvvet olarak teşekkül edilir. Lügattan anlaşıldığına göre de polis teşkilatı; ordudan öne geçen, belirli alametleri olan, ordudan bir birliktir. Ordudan öne geçen polis teşkilatı, ordu polisi olabilir. O halde o, şüphesiz ordudan bir parçadır.

Fakat yöneticinin emrinde hazır bulunan polis teşkilatına gelince; onun ordudan bir parça olduğuna delâlet eden bir husus yoktur. Zira onun işi, yöneticinin emrinde hazır olmaktır. Fakat onun devlete ait bir silahlı kuvvet olduğuna delâlet eden husus vardır. Böylece halifenin onu ordudan bir parça yapması caiz olduğu gibi, ordudan bağımsız kılması da caiz olur. Ancak, madem ki silahlı kuvvetler, emirlerinin halife tarafından tayin edilmesi, halifeye bağlı olmaları ve emri halifeden almaları bakımından tek bir kuvvettir. O halde onu polis ve ordu diye ayırmak, polis teşkilatının yöneticinin emrinde daima günlük işlerle meşgul olmasıyla silahlı kuvvetlerde silahla donatım birliğinin zayıflamasına yol açabilir. Onun için efdal olan, silahlı kuvvetlerin bir olmasıdır. Ta ki silahlı kuvvetlerin tamamında silahla donatım birliği, cihadla alâkalı olan hususta bir tek nizama tabi olmasıyla kuvvetli olarak devam etsin. Bunun için silahlı kuvvetler ordudur. Ondan polis işlerini yapacak bir birlik seçilir ve bu birlik ordudan bir parça olarak kalır. Bir müddet sonra bu birlik değiştirilir ve orduya tekrar döner. Onun yerine ordudan başka bir birlik seçilir. Böylece ordunun tamamının cihad sahasına atılma kudreti bir ve her an hazır olarak devam eder.