MADDE -91: “Valilik mevkiinde bir şahsın uzun müddet bulunması uygun olmaz. Aksine onun beldede sabitleşmesi ya da halkın onunla fitneye düşmesi görüldüğünde o vilâyetinden alınır.”

Bu maddenin delili şudur: Rasul (u), valiyi bir müddetle tayin ediyordu. Daha sonra onu görevinden azlediyordu. Hiç bir vali Rasul (u)’in devri boyunca vilâyetinde kalmadı. Bu da delâlet ediyor ki; vali, sürekli valilikle tayin edilmez. Bilâkis bir müddet için tayin edilir daha sonra azledilir. Fakat bir kimsenin valiliğinin süresi uzun da olur kısa da olur. Rasul (u)’in amelinde süresinin ne kadar olacağına delâlet eden bir şey sâbit olmadı. Bütün mesele, onun (u) dönemi boyunca bir beldede bir vali sürekli kalmadı. Bilâkis sabit olmuştur ki o (u), valileri tayin ediyor daha sonra azlediyordu.

Fakat Muaviye’nin Şam vilâyetinde Ömer ve Osman zamanında valiliğinin müddetinin uzamasından açığa çıkmıştır ki; bu durum, müslümanların varlığını sarsan fitnenin çıkmasına sebep olabilir. Bundan anlaşılır ki; valinin, vilâyette valilik süresinin uzamasından müslümanlara ve devlete zarar doğar. İşte bundan dolayı bu madde konuldu ve valinin valilik süresi uzun olmaz denildi.