MADDE – 93: “Halife azledilmesini gerekli gördüğünde veya sebepli ya da sebepsiz olarak ümmet meclisi ondan razı olmadığını açığa vurduğunda veya vilâyetinin halkının çoğunluğu ona kızgınlığını açığa vurduğunda vali azledilir. Valinin azledilmesi ancak halife tarafından yapılır.”

Bu maddenin delili: Rasul (u)’in ameli ve sahabenin icmaıdır. Zira o (u), Muaz b. Cebel’i Yemen’e vali olarak tayin etti ve onu oradan bir sebep göstermeksizin azletti. Bahreyn’de onun amili olan el-Alâ’ b. Hudrami’yi azletti. Çünkü Abdu Kays heyeti ondan şikayetçi oldu.

Ömer b. Hattab da bir sebep olmaksızın ya da sebep göstermeksizin valileri azlediyordu. Ziyad b. Ebu Sufyan’ı bir sebep göstermeden azletti. Sa‘id b. Ebu Vakkas’ı insanlar kendisinden şikayetçi olduğu için azletti ve ona şöyle dedi: “Ben onu aciz oluştan ya da hıyanetten dolayı azletmedim.”

Bunlar delâlet ediyor ki, halifenin istediği zaman valiyi azletme hakkı vardır. Valinin vilâyetinin ehli kendisinden şikayetçi olduğunda halifenin o valiyi azletmesi gerekir. Ümmet meclisi de vilâyet halkı gibidir. Zira ümmet meclisi, bütün vilâyetleri temsil eder.